Van Sinterklaas in 2012 tot de Aussie Open in 2013

Het is alweer te lang geleden dat ik wat heb geschreven!! Dus ik moest weer diep in mijn geheugen (lees: mijn agenda op mijn telefoon en whatsappjes bekijken) graven om te achterhalen wat ik allemaal heb beleefd…en zoals jullie waarschijnlijk niet anders hadden verwacht is dat een heleboel!! Ik was geëindigd met onze grote avontuur in de outback van Victoria (Talangatta). Het eerste hoogtepunt dat hierop volgde was 5 december. Ondanks dat wij in de hitte aan de andere kant van de wereld zitten op een plek waar niemand ooit van Sinterklaas had gehoord, konden wij deze avond niet aan ons voorbij laten gaan. Een aantal weken van tevoren zijn we met de voorbereidingen begonnen: onze Aussie vrienden inlichten over Sinterklaas en Zwarte Piet met daarbij gelijk hun rascistische gedachten over de Nederlanders (die nav Zwarte Piet ontstonden) weg te nemen, het perfecte snert-recept te vinden, echte rookworst via de post vanuit Horsham (Joe’s vader is slager) op tijd laten bezorgen (met coolpacks!), twee gestoorde Aussies (Joe&Cappa) vinden om zich te verkleden als Sinterklaas & Zwarte Piet, een slideshow van foto’s maken, organiseren van het dobbelspel en natuurlijk zorgen voor het gebruikelijke lekkers (pepernoten, taaitaai, marsepein en speculaasbrokken). De voorbereiding was al leuk, maar de avond zelf nog veel leuker!! Met 15 Aussies hebben we Sinterklaas & Zwarte Piet verwelkomd (zie foto’s) om vervolgens snert en roggebrood met katenspek te eten. Iedereen vond het heerlijk!! Met volle buikjes zijn we het doppelspel gaan spelen…15 cadeautjes op een stapel en dan maar zien wie uiteindelijk met welk cadeautje eindigt. Altijd zijn er favoriete cadeaus die daardoor regelmatig van eigenaar wisselen. Uiteindelijk heb ik er een mooie mok aan overgehouden. Het was echt een fantastische avond!!
Op vrijdag hadden we een kerstdiner in een pub met de longafdeling. Het was erg gezellig, maar het eten kon veel beter! Hier hanteren ze soms een idioot systeem waarbij je tussen twee hoofdgerechten niet mag kiezen, maar ze het gewoon om-en-om neerzetten. En als je het niet aanstaat, moet je maar met een collega ruilen! En de stuffed turkey met cranberrysaus was niet stuffed en bevatte geen cranberrysaus! Maar het was echt heel erg gezellig! Op een gegeven moment moeten de consultants ieder een team maken om vervolgens zelf door zijn of haar eigen team tot een sneeuwpop omgetoverd te worden…dat brengt natuurlijk hilarische taferelen met zich mee! Uiteindelijk had het hoofd van de afdeling gewonnen. Na het diner zijn we nog met een aantal collega’s naar de Retro Bar gegaan waar ze 80’s muziek draaien. Terwijl we in de Bar op het dakterras zaten kwamen er twee kerels naar ons toe die verre van interessant waren. Al snel gingen wij ze negeren door om ons heen te kijken. En wat zagen we daar….een chimney…totaal niet boeiend, maar we deden wel alsof het boeiend was. Vervolgens hebben we de rest van de avond het codewoord “chimney” gebruikt als één van ons door een kerel werd lastig gevallen.
De volgende dag vierden we de verjaardag van Shorty (vriendin van Laura) in de People’s Market in Collingwood. Een markt bestaande uit eet-, drink- & craftkraampjes in containers. Nu was het die dag 40 graden…niet echt de perfecte temperatuur om op een parkeerplaats in containers rond te hangen. Gelukkig wonen we in Melbourne en verandert het weer regelmatig op één dag. Dus na een paar uur puffen en zweten kwam plotseling de zuiderwind opzetten en daalde de temperatuur in 1 minuut met 20 graden!! Echt bizar dat je dan vervolgens met kippenvel buiten zit! ’s Avonds hadden we nog een kerstfeestje van de tennis waar we wat drankjes hebben gedronken en onze tennisleraar ontzettend dronken hebben gezien! Tijdens de volgende tennisles hoorden we dat hij de bar uit was gezet!
Het weekend daarna zijn Ro & ik op zaterdagochtend heerlijk gaan ontbijten bij het Windsor Hotel (een chique en (voor Australiërs) een heel oud, zeg maar antiek, hotel). Freek & ik waren op 22 november alweer vier jaar samen en hij heeft mij als cadeau een luxe ontbijt gegeven. Hij weet hoeveel ik daarvan hou!! Na een heerlijk drie-gangen ontbijt met yoghurt, fruit, croissants, pain du chocolate, toast met zalm en scrambled eggs, wilde we naar het Ian Potter Museum (over Aboriginals). We wilde er al eerder heen, maar dat was toen mislukt. En ook dit keer zijn we er nooit aangekomen! We liepen door de kleine laneways met het bekend graffiti-kunst toen we een groep mensen met een gids zagen lopen. Voor we het wisten liepen we gedurende drie uur als echte touristen door het centrum van Melbourne en weten we nu meer over de stad en haar historie. Geen Ian Potter dus, maar wel een stuk wijzer! Na onze tour zijn we naar Bridge Road in Richmond geweest…outlet shopping! Altijd leuk voor mij! Onze collega, Czarina, woont met haar partner Keith in Richmond, dus na het shoppen zijn we met z’n vieren na het Bridge Rd Hotel gegaan…dat is een bar die eruit ziet als allemaal kleine barretjes met balkons en een steegje…heel erg leuk! Na wat bubbels zijn vervolgens dumplings gaan eten om daarna naar huis te gaan want het was tijd om Jeroen van het vliegveld op te halen! Jeroen was samen met Freek naar Hongkong gebleven waar hij Freek had achtergelaten (die ging een goede vriendin opzoeken). Superleuk dat hij er was! Maar na een drankje in Yarraville gingen toch maar snel naar bed. De volgende ochtend moesten we namelijk al om 7 uur op omdat we gingen surfen in Ocean Grove. De beste manier voor Jeroen om over zijn jetlag heen te komen! Het surfen was echt top! We kregen met 15 man les en hebben daarna twee uur op de plank gestaan (of in het water gelegen). Het was leuk om te zien dat op het einde iedereen wel op de plank kon blijven staan. Na al die inspanning hebben we heerlijk gegeten om vervolgens weer richting Melbourne te rijden. ’s Middags even Williamstown aan Jeroen laten zien en de avond afgesloten met een bbq.
De week daarna moesten Ro & ik gewoon werken (Ro heeft wel twee vrije middagen genomen) terwijl Jeroen de stad aan het verkennen was. Maar ’s avonds hebben we veel leuke dingen gedaan: borrel bij de professor thuis, Moonlight Cinema (film kijken in de Botanische tuinen terwijl de gigantische vleermuizen overvliegen) en met vrienden en collega’s naar de Night Market voor muziek, eten en drinken. Ook hadden Ro & ik het hoofd van de afdeling en een fellow nog uitgedaagd voor een potje tennis. Natuurlijk grepen ze deze uitdaging met beide handen aan en kwam de professor met tennisracket en ballen op het werk aan. Toen ik zijn tennisballen zag (en merkte dat ze erg zacht waren), zei ik: “You’ve got lousy balls!”. Nou jullie begrijpen wel dat iedereen in een deuk lag, inclusief de professor zelf! Gelukkig had ik betere ballen bij me. Ondanks dat hebben Ro en ik verloren…maar het was zeker voor herhaling vatbaar!
Vrijdagmiddag hadden we kerstlunch op het werk wat erg gezellig was. Ro & ik hadden appeltaart gebakken en iedereen vond het heerlijk! Na gezelligheid en veel eten begon onze vakantie! ’s Middags en ’s avond doorgebracht in Brunswick St, met een aantal vrienden heerlijk tapas gegeten en vele soorten vodka gedronken.
De volgende ochtend vertrokken Ro & Jeroen in hun Wicked campervan. Ze gingen richting Great Ocean Rd en Grampians. Na hun uitgezwaaid te hebben ben ik richting de Footscray Market gegaan om lekkere dingen in te slaan voor wanneer Freek er zou zijn. Nog drie dagen en hij zou er eindelijk zijn! De afgelopen week had ik hem veel meer gemist dan daarvoor! Het is toch moeilijker als er je vriendin haar vriendje al bij zich heeft…Maar ik had ook nog leuke dingen in het vooruitzicht! Zondag was het 41 graden en ging ik met Line (van mijn co-groep), Nadeene (van mijn werk) en Thanasis (een Griek die als chirurg voor zes maanden in RCH werkt) naar de Yarra Valley om verschillende wineries te bezoeken. En het mooie van dit alles: de chirurg was de bob!! Rond half twaalf kwamen we bij de eerste winery aan. Ontzettend vervelend dat iedere wijn heerlijk was! Dus van uitspugen kwam het niet en na acht wijnen voelde ik me al lichtelijk aangeschoten! Tijd voor wat eten dan maar! Op naar een volgende winery waar de lunch volgens een collega erg goed zou zijn. En zoals verwacht had ze volledig gelijk! Met een heerlijk kaasplateau, tapasplateau en een fles bubbels achter de kiezen vertrokken we naar de volgende en zo ging het door…Rond vijf, compleet uitgeblust van de hitte en alle wijntjes, reden we terug naar Melbourne. Daarna nog heerlijk op een terrasje gezeten (kennelijk waren we de alcohol toch nog niet zat) en gamba’s bij Thanasis gegeten. En vervolgens vol vreugde het bed in, want de volgende dag kwam Freek!!!!!
Wat was dat een geweldig weerzien!!!!! Heerlijk om na al die tijd je kerel vast te kunnen houden! En ik heb de eerste uren ook niet meer losgelaten! Nou kan ik jullie nu natuurlijk ook alles vertellen over onze drie weken vakantie, maar ik wil ook nog iets voor in Nederland bewaren…Ik kan jullie vertellen dat het een heerlijke vakantie was met de eerste week met z’n tweeën door Victoria rijden om vervolgens Ro & Jeroen in Sydney te meeten waar we het geweldige vuurwerk op de Harbour Bridge hebben gezien. Vanuit Sydney zijn we met z’n vieren verder gaan reizen: langs de oostkust naar het noorden met o.a. 4WD rijden op het strand van Fraser Island, zeilen, snorkelen en duiken rond de Whitsundays, wandelen, jungle surfen en krokodillen spotten in het Daintree Rainforest en als klapper op de vuurpijl: skydiven in Cairns!! Kortom, een fantastische vakantie!!! Helaas komt er ook na zonneschijn regen en moesten we van Freek en Jeroen afscheid nemen.
Nu zijn we inmiddels alweer twee weken terug en wederom is er al weer veel gebeurd. Het belangrijkste zijn de gebroken vingers van Ro!!! Ja, vijf dagen na terugkomst kwamen we erachter dat de pijn van vingers meer was dan een kneuzing. Op de een na laatste dag van de vakantie sprongen we allemaal mbv een touw vanaf de kant in een beek. Bij Ro ging het helaas niet helemaal goed…eerste raakte ze een boomwortel met haar knie en vervolgens raakte haar vingers in het touw verstrengeld toen ze losliet! Ouch!! In eerste instantie had ze meer last van haar knie dan van haar vingers, maar dat werd wel anders en toen ze de dagen erna nog steeds veel last had ging ze toch maar even naar onze bevriende orthopaed. Twee vingers gebroken met een rotatie probleem erbij. Dus via via al snel bij de beste handchirurg in Melbourne aangekomen die haar vingers een dag later op OK onder algehele narcose weer heeft rechtgetrokken!! Sindsdien gaat het redelijk, maar ontzettend klote natuurlijk want het belemmert haar in alles! Maar als het goed is zijn ze over vier weken weer zo goed als nieuw! Fingers crossed!! (die van mij dan…)
Een week geleden zijn we, met Ro d’r vingers in een blauwe handschoen, met Czarine (van werk) en Keith naar de Hot Springs in de Mornington Peninsula geweest. Daar heb je een natuurlijke warmwaterbron op 600m diepte die ze gebruiken om een tiental baden op een heuvel te voorzien van warm water (van 36-42 graden). Helemaal bovenop is een bad waarbij je 360 graden om je heen kan kijken en zelfs de oceaan kan zien! Supermooi! ’s Avonds hebben we film gekeken op het plein bij Keith & Czarina thuis…een ander stel organiseert 1x in de zoveel tijd een movie night met beamer! Goede afsluiter van een heerlijke dag!
Afgelopen weken was de Australian Open en daar zijn wij natuurlijk bij geweest! Op een vrijdag hebben we een groundpass gekocht…dan mag je overal komen behalve bij de twee grote arena’s. Die avond hebben we vier wedstrijden gezien met o.a. Wrawrinka en de Belgische Flipkens. En op de eerste zondag hadden we kaartjes voor de Rod Laver Arena waar we Kerber, Sharapova en Ferrer hebben gezien! Echt een fantastische ervaring en een ontzettend leuke sfeer. En ook best cool dat wij daar tennisles hebben gehad!
Natuurlijk nog wat informatie over mijn onderzoek…Vorige keer schreef ik dat het drastisch was veranderd omdat ik geen PhD doe en mijn onderzoek te ingewikkeld was en te veel tijd in beslag zou nemen. Dus nu doe ik twee onderzoeken: cross-sectional en longitudinal. Ik heb voor de longitudinale ontzettend veel data verzameld en in een massive database gestopt (meer dan 100.000 metingen). Ik heb inmiddels Stata leren kennen en ben druk bezig met mijn analyses en resultaten. Het lijkt erop dat de cross-sectionele studie geen significante verschillen laat zien, maar de longitudinale wel. De statisticus is nu op vakantie, dus ik moet even geduld hebben met de laatste analyses en het interpreteren daarvan. Ik doe dit ten slot van rekening pas voor de eerste keer, dus heb af en toe echt geen idee wat de uitkomsten van een bepaalde test zeggen! Maar ondertussen ben ik ook bezig met het schrijven van mijn verslag. Het eerste gedeelte heb ik al aan mijn supervisor gegeven om het te controleren. Met nog zeven weken te gaan komt het einde in zicht…
Tot de volgende keer…dit zal sneller zijn dan de vorige!!
Dikke kus!!