The end is near...
Door: Leonieke
Blijf op de hoogte en volg Leonieke
27 Februari 2013 | Australië, Melbourne
Doordeweeks hebben we natuurlijk aan ons onderzoek gewerkt en ’s avonds regelmatig met de ouders van Ro doorgebracht. De donderdag hebben we een vrije dag genomen zodat we Ro d’r ouders Melbourne konden laten zien. Nadat we elkaar “under the clocks” bij Flinders Station hadden ontmoet, hebben we in het gezellige Degraves St genoten van een heerlijk sterk kopje koffie. Na de caffeïneshot waren we klaar om door het CBD (Central Business District, het centrum van Melbourne) te lopen. Eerst de graffiti in Hosier Lane bewonderd, waarna we de prachtige arcades in Collings en Bourke St bekeken. Om even af te koelen (het was 30+ graden) gingen we de State Library in en zijn we vervolgens naar de Vic Market geweest om lekkernijen voor de picknick te halen. Op het groene gazon in de Botanical Gardens hebben we genoten van een heerlijke picknick met een wijntje. Eind van de middag naar de Transit Bar voor een drankje met mooi uitzicht over de Yarra River en South Bank. Helaas was het voor mij hierna alweer tijd om te gaan. Snel in het toilet me omgekleed in mijn sportoutfit en racen naar Flagstaff Gardens voor de netballwedstrijd (die we helaas hebben verloren). En dat was heet!! Sporten in 37 graden is toch best zwaar! Na de wedstrijd zijn we dan ook snel onze stamkroeg Royal ingedoken voor een paar verfrissende biertjes. Eenmaal thuis na een koude douche mijn bed ingedoken...De volgende avond zijn we met collega’s naar Emerald Peacock geweest waar een mooie rooftopbar is. Al snel sloten er wat vrienden van ons bij ons aan, hebben we heerlijk Thais gegeten en de avond geëindigd met een drankje op een andere Rooftopbar.
Zaterdagochtend hebben we heerlijk een beetje uitgeslapen en genoten (??) van de ontzettend valse zangers in het parkje tegenover ons huis! Deze dag was het Yarraville festival: meerdere podia, kraampjes, eten en drinken. Met wat vrienden en onze huisgenoot Eve een kopje koffie en een ijsje genuttigd en wat over de straten gewandeld. Gelukkig waren er ’s middags wel betere zangers en hebben we lekker in het park ernaar geluisterd. Eind van de middag gingen we met Eve naar de Sidney (nee, dit is niet verkeerd gespeld!) Myer Music Bowl waar het Melbourne Symphonic Orchestra een gratis concert gaf. Ook Ro d’r ouders kwamen daar naartoe. Met wederom een picknickkleedje, lekkere hapjes en bubbels streken we neer op het grasveld in de felle zon. Het was een prachtig concert met o.a. de Piano Concerto No. 2 van Beethoven die mijn vader ook altijd zo mooi kon spelen...Perfecte avond van een mooie dag! En als afsluiter dronken we met de ouders van Ro nog een drankje op een terras aan de Yarra River. Op de zondag hebben we de middag met Ro d’r ouders op het strand in Port Melbourne doorgebracht waarna we in de pizzaria van Moose (de vriend van de zus van Joe...ja, volgen jullie het nog?) hebben gegeten. Omdat de vader van Ro veel familie in Melbourne heeft, leek het ons leuk om samen te eten. Dus met familie en wat vrienden (17 man) hebben we genoten van de heerlijke pizza’s van Fratellino’s. De volgende avond was de laatste avond van Ro’s ouders in Melbourne, dus Ro ging bij haar oom eten. En ik zou werken, ware het niet dat ik op maandagochtend een sms kreeg dat ik niet hoefde te komen, omdat er iemand ingewerkt moest worden en mijn baas daardoor zelf aanwezig moest zijn...dus ook een gezellig etentje voor mij!
Dinsdagavond gingen we met Paul (vliegtuigvriend) en Line (mede-co uit NL) naar de Dandenong Rangers. Een berg met prachtig uitzicht op Melbourne en de baai. Om half vijf haalde Paul ons bij het ziekenhuis op en reden we richting Dandenongs. We moesten alleen nog wat boodschappen doen. We besloten een chocolade fondue te nemen...dus de meest lekker dingen (aardbeien, frambozen, marsmellows, drop (ja, echt een uitvinding van Australië: chocolate bullets...dropstaafjes met een laag chocola eromheen!) cake, olijvenbrood met kaasjes en natuurlijk een wijntje) in de supermarkt gehaald. Vervolgens naar Paul z’n huis voor de fondue, chocolade en vele flessen likeur (voor het chocolade mengsel). Er ontbrak echter nog één ding: brandbaar spul voor de fondue...maar wat gaat er nou in zo’n ding? Dus op naar de Bunnings (volgens Paul een echt Australisch iets...maar in feite een soort Karwei/Gamma/Praxis)...na het aan meerdere mensen gevraagd te hebben waren we nog niet veel wijzer, dus dan Google maar inschakelen: spiritus! En na een bevestiging van de 10e medewerker dat het inderdaad met spiritus kan, vervolgden we onze weg. Drie uur nadat we het ziekenhuis verlieten kwamen we aan bij de Dandenongs (normaal 1 uur rijden). We plaatsen onszelf op een grote rots en trokken veel lagen kleren aan, want net deze ene dag was het niet 30+, maar 20-. Het was een fantastische avond, waar we in de middle of nowhere van een chocolade fondue en het uitzicht hebben genoten!
Dan de woensdagavond...dat was me er eentje! Josh, een vriend van ons (via Joe leren kennen), heeft een vriend Nick. En Nick z’n vader is de eigenaar van de grootste warenhuizen in Australie Myer. En dat gaat natuurlijk samen met een mooi jacht...Nick, die we vier maanden geleden een keer hadden ontmoet, had ons uitgenodigd om ’s avonds op zijn jacht op de Bay te varen. Daar zeggen wij natuurlijk geen nee tegen! Lekker op tijd (half vier) het werk verlaten en naar de St Kilda Marina gegaan. Daar de boot op...niet verkeerd bootje met kajuit. Naast Josh en Nick waren er nog wat vrienden van Nick. Al snel voerden we de haven uit (met hoge snelheid: ik moest me goed vasthouden om ervoor te zorgen dat ik zo min mogelijk Gin&soda zou morsen) om naar een plek te gaan waar we konden zwemmen...helaas hadden we onze bikini’s niet bij ons omdat het weer slechter zou zijn. Maar desalniettemin heerlijk in de zon gerelaxed totdat we een aanrijding hadden: een of andere idioot probeerde onze boot die voor anker lag van de verkeerde kant in te halen waardoor hij door de wind ons ramde, maar gelukkig was de schade bij ons zeer beperkt. Snel hierna gingen we terug naar de St Kilda haven waar we de hele avond hebben gedronken en gedanst zonder te eten...niet echt een goede combinatie! Zeker niet als de Gin&Soda steeds meer Gin en steeds minder Soda bevatte! Dus aan het einde van de avond hebben we nog bij een BP gasstation een meat pie met tomatensaus gegeten...heerlijk! Oh ja, we zijn ook nog over een gigantisch hek geklommen...Nou, het was iig een geweldige avond!! De volgende ochtend was minder...jeetje wat hadden wij een kater!! De secretaresse kon er erg om lachen, maar was wel zo lief om een vitaminen bom voor ons bij de apotheek te halen. Gelukkig konden we wel lol halen uit de foto’s van de boottrip! De dag kroop voorbij...en het beeldscherm van Ro ook...die stond volgens haar op wieltjes! Haha! En Ro moest ’s avonds nog eens werken...en ik zat tot half zeven op het werk, want ik moest netballen...wat verrassend goed ging! We hebben de tegenpartij ontzettend ingemaakt en daarna een biertje gedronken op mijn hangover en best performance ever! Haha!
Vrijdag vertrokken we met twee collega’s, Billy en Nadeene, naar Barwon Heads aan de Great Ocean Road om te kamperen. Volledig ingebouwd met tassen en kampeerspullen (Ro en ik konden elkaar niet zien op de achterbank) kwamen we na 1,5 uur aan bij de camping. We hadden een prachtige plek bij de rivier. Na het opzetten van de tenten, de tafel, stoelen en gasfornuis (redelijk luxe kamperen dus) wilden we wat gaan eten. Billy had ons verteld over de brug van Barwon Heads die ze heel erg mooi vond, zeker ’s avonds als de lampjes brandden. Vol verwachting reden we richting het centrum van Barwon Heads en al snel zagen we de brug. Billy’s ogen schitterden van verwondering...en wij dachten: Is dit DE brug?? Gewoon een rechte, witte brug met een paar lampjes! Het hele weekend (en ook daarna nog) hebben we Billy geplaagd met haar brug...dat het zo mooi is en dat de brug je naar het hart van Barwon Heads brengt! Haha! Ik heb speciaal voor haar nog wat foto’s genomen. Maar goed, we wilden dus eten...we zagen een superschattig restaurantje met heerlijke pizza’s maar het was al vijf voor negen (restaurants sluiten vroeg in Australië). Helaas was de keuken al gesloten. Dan maar het volgende restaurant...iets wat prijzig, maar we konden nog net wat bestellen. Nadeene en ik namen de squid ink risotto niet beseffende dat het pikzwarte risotto zou zijn...superheerlijk, maar onze tongen en tanden zagen er niet zo fraai uit! Gelukkig konden we het met wat witte wijn wel wegspoelen. Waar wij even blij dat we niet ook nog eens rode wijn dronken! Eenmaal thuis doken we lekker onze tentjes in. Nou ja, lekker...op het moment dat Ro en ik wilden gaan liggen merkten we dat het luchtbed iets zachter was dan eerder. Omdat we nog niet op de grond lagen dachten we dat het wel goed zou gaan. Helaas werden we al snel wakker doordat we de grond raakten. Na een wat gebroken nacht gingen Ro en ik langs de rivier en over de prachtige brug hardlopen. Daarna lekker zelfgemaakte scrambled eggs met een kopje koffie. We besloten eerst naar het strand te gaan. Het was een rustig strand en het water was heerlijk. En na een powernap voelde ik me weer vol energie! Tijd voor het volgende punt van de agenda: lunch in Queenscliff...een super schattig stadje waar we, nadat bij het eerste restaurant de keuken weer net was gesloten, heerlijk hebben geluncht en een biertje in een biergarden hebben gedronken. Op de terugweg langs de supermarkt om een maaltijd te kunnen koken. Niet te moeilijk natuurlijk: voorgesneden kip, voorgesneden groenten, voorgekookte noedels en saus...maar het was erg lekker!! Toen het begon te schemeren hebben we onze stoeltjes opgepakt en zijn we op het strand bij de rivier naar de zonsondergang gaan kijken...prachtig! En terwijl de zon onderging keken we naar een eenzame vogel (stork) die de ene na de andere vis ving. Billy was jaloers op de vogel omdat die zoveel at en toch zo slank was! Haha! Maar toen barstte de echte discussie los...hoe kan je zien dat het een hij of een zij is? Hebben vogels testikels? Nadeene kon zich vaag nog iets herrinneren van de middelbare school over ‘inverted balls’. Toch maar weer onze hotline met google ingeschakeld...en even voor jullie educatie: hanen hebben geïnverteerde testikels die voor sommigen mensen een lekkernij zijn. En het lekkerst zijn ze als ze van binnen nog zacht/vloeibaar zijn...Leuk en ranzig feitje hè?!! Jullie begrijpen wel dat dit samen met drie flessen wijn voor wat gegiegel zorgde! Zelfs toen we in de tenten lagen, gingen de berichten over de brug en de ‘inverted balls’ over de groeps whatsapp...arme Czarina (fellow die thuis aan het studeren was) en Judith (secretaresse die al diep in slaap was)...die wisten niet wat hun overkwam toen ze op hun telefoon keken! De volgende ochtend, na wederom een nacht op de grond, gingen we ietswat uitgedroogd over het strand hardlopen. We kwamen niet ver en het was erg warm, dus voor we het wisten stonden we met kleren en al in het water! Heerlijk verfrissend! Daarna alle spullen ingepakt en weer over de prachtige brug naar een restaurant gereden om te ontbijten. Jullie raden het nooit: keuken gesloten! Nadat vier meiden hem smekend om eten vroegen mochten we toch nog wat bestellen. Ik heb genoten van de eggs benedict en een cappucino! Daarna weer richting Melbourne waar het erg warm was, dus op naar het strand in Williamstown en de zee in voor verkoeling. ’s Avonds een heerlijk rustig avondje met (een gedeelte van) de Hobbit.
Maandagavond weer gewerkt en dinsdagmiddag besloten we (Ro, Billy, Czarina en ik) geheel spontaan om eerder van werk weg te gaan om een pizza te nuttigen en naar de bios te gaan.
Inmiddels hebben we nog maar 2,5 week te gaan...tijd vliegt! Al onze dagen zijn volgepland met leuke dingen/afscheidsborrels en diners. Ik heb mijn laatste analyses gedaan. Het artikel is zo goed als af, dus dat stuur ik morgen naar Phil. Mijn presentatie is af. Dus nu is het afwachten op feedback van Phil en verder maar een beetje chillen...En werken aan mijn laatste verhaal over de laatste avonturen in Melbourne :( ...
Dank voor alle leuke reacties!
-
27 Februari 2013 - 11:39
Wim:
Hoi Leonieke,
Na al dat harde werken in de afgelopen maanden, moet de studie wel succesvol zijn. Daar maak ik me geen zorgen over! Veel plezier verder. -
01 Maart 2013 - 12:55
Anita:
Wederom leuk om te lezen! Net je moeder gesproken die er ook zin in heeft geloof ik! Geniet van de laatste weken! -
03 Maart 2013 - 10:31
Joke:
Hi
Wat een verhalen weer !!!
Saai is het daar zeker niet ;-) Je maakt wat mee zeg !!
De studie gaat gelukkig ook goed en Ja de tijd gaat dringen, binnenkort krijg je nederlands bezoek, weer eens iets anders hihihi
Wel blijven schrijven hoor !!
Groetjes en liefs
-
06 Maart 2013 - 22:23
Elisanne:
Leuk te lezen Leonieke
!
Geniet van de laatste weken!! x -
06 Maart 2013 - 23:29
Mam:
Hi lieve Leonieke,
Ik ga niet schrijven dat je zoveel meemaakt, dat je mooie lange verhalen schrijft, dat je onderzoek bijna afgerond is en dat je presentatie (inmiddels geweest) uitstekend ging, want dat wordt zo saai, dat soort dingen schrijf ik iedere keer al. Ben natuurlijk wel supertrots op je!
Wel schrijf ik dat ik nu over 6 dagen jouw kant op ga en dat we elkaar dan na een half jaar eindelijk kunnen knuffelen.
Ik heb er ontzettend veel zin in en vind het heerlijk de beslommeringen hier even te kunnen achterlaten. Even geen kleinkindjes aan m'n broek met vieze luiers en hoopjes speelgoed waar ik over struikel, slaapjes die niet gelijktijdig zijn en gejengel dat er Toto gekeken moet worden of er weer een maaltje bij Ben naar binnen geschoven moet worden. Dat laatste is overigens niet zo'n probleem want toen we laatst naar de diploma-uireiking van Wouter waren geweest heb ik, dwars zittend en beklemd tussen twee riante kinderzetels, in de auto, Ben zijn rode-kool-prak steenkoud bij hem naar binnen gekregen en hij at het nog met smaak ook! Maar missen zal ik ze.......
Wouter zal een goede papa-mama-oma zijn in de weken dat wij de bloemetjes buiten zetten.
Lieverd, tot snel, alvast een digitale knuffel en dan vlug een echte!
Kus, mam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley